ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ

 Λουκία Καβαλλάρη

Ο ουρανός είν’ σκοτεινός, ο ήλιος πια δε φέγγει.

Μήπως θα ρθεί  καμιά βροχή να πνίξει τα σπαρτά μας;

Θα ρθεί τυφώνας τρομερός να σείσει τα βουνά μας;

Μήτε βροχή θα ρθεί σε μας μήτε κάνας τυφώνας.

Φεύγει το παλληκάρι μας στης ξενιτιάς τ’ αλώνια.

ΤΗΣ ΞΕΝΙΤΙΑΣ

Δώρα Γκόλα

Πάει πολύς καιρός που εγώ έφυγα στα ξένα.

Κανείς δε θα με σκέφτεται, ποιος θα θυμάται ‘μένα.

Όλα τα θυμάμαι εγώ, στο νου μου είναι εκεί,

οι φίλοι μου, η γειτονιά, εκεί που ‘παιζα παιδί.

Μακάρι να μπορούσα να πάω να τους βρω,

μα πέρασαν τα χρόνια πια, είναι δύσκολο κι αυτό.

Μόνος είμαι τώρα εγώ, μα έχω αναμνήσεις

πολύ καλά τις κρατώ, η παρέα μη μου λείψει.